Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, οι μαθησιακές δυσκολίες και η δυσλεξία, δεν είναι ασθένεια την οποία διαθέτουν τα παιδιά. Πρόκειται για κάποιες δυσκολίες τις οποίες διαθέτουν εκ γενετής, λόγω γονιδίων που κληρονόμησαν από συγγενείς έως και τρίτου βαθμού και απλά αναγκάζονται να τις ''κουβαλούν'' μαζί για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Δεν είναι λίγοι οι γονείς εκείνοι που, δυστυχώς, παρουσιάζουν τις μαθησιακές δυσκολίες ως μια ασθένεια την οποία έχει το παιδί τους και το καθιστούν ανίκανο να αντεπεξέλθει στο σχολικό περιβάλλον. Άλλοι, στενοχωριούνται γιατί δεν μπορούν να το βοηθήσουν, χάνοντας την υπομονή τους και φωνάζοντάς του να κάνει τα μαθήματα της επόμενης ημέρας μόνο και μόνο για να μην πάει αδιάβαστο στο σχολείο.
Αυτό το οποίο πολλοί γονείς δε σκέφτονται και, ως αποτέλεσμα, τσακώνονται με το παιδί τους που αρνείται να διαβάσει, είναι τα εξής δύο πράγματα:
1. Το παιδί αυτό δεν τεμπελιάζει, ούτε "δεν παίρνει τα γράμματα''. Οι δυσκολίες που έχει το καθιστούν αδύναμο συναισθηματικά και ψυχικά και ως αποτέλεσμα, αρνείται να διαβάσει διότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις σχολικές απαιτήσεις.
Άλλα πάλι, όχι μόνο αρνούνται να διαβάσουν, αλλά ούτε θέλουν να πάνε στο σχολείο και λίγοι είναι οι γονείς που μπορούν να αντιληφθούν τον προφανή λόγο.
Πολλά παιδάκια καταβάλλονται συναισθηματικά, χωρίς να το δείχνουν, βλέποντας τους γονείς να στενοχωριούνται και να αγχώνονται γι΄ αυτά με αποτέλεσμα να αρνούνται να διαβάζουν και να βρίσκονται σε μία διαρκή κόντρα μαζί τους.
Δεν νομίζετε πως είναι ήδη αρκετό το βάρος που κουβαλούν στο σχολείο, με πολλούς από τους συμμαθητές τους να τα περιγελούν για τις δυσκολίες τους; Δυστυχώς, έχει παρατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό και αυτό το φαινόμενο. Ας μην τους μεταφέρουμε λοιπόν κι επιπλέον προβλήματα.
2. Το παιδί σας, σας θέλει γονιό και όχι δάσκαλο! Γι' αυτό, πολλές φορές, θα αρνηθεί να συνεργαστείτε στο σπίτι και να διαβάσετε μαζί. Δώστε του δύναμη, όχι παρουσιάζοντας τις δυσκολίες του ως πρόβλημα, αλλά ως αφορμή για να πετύχει.
Εν κατακλείδι, με άγχη, στενοχώρια και φωνές, η κατάσταση χειροτερεύει, καθώς τα αρνητικά συναισθήματα των γονιών μεταδίδονται στο παιδί ακόμη κι αν αυτό δεν το δείχνει.Αυτό που χρειάζονται τα παιδάκια με μαθησιακές δυσκολίες ή δυσλεξία, είναι γονείς που θα τους δίνουν δύναμη να συνεχίσουν.Που θα έχουν υπομονή και θα πιστεύουν σε αυτά.
Δεν είναι λίγοι οι γονείς εκείνοι που, δυστυχώς, παρουσιάζουν τις μαθησιακές δυσκολίες ως μια ασθένεια την οποία έχει το παιδί τους και το καθιστούν ανίκανο να αντεπεξέλθει στο σχολικό περιβάλλον. Άλλοι, στενοχωριούνται γιατί δεν μπορούν να το βοηθήσουν, χάνοντας την υπομονή τους και φωνάζοντάς του να κάνει τα μαθήματα της επόμενης ημέρας μόνο και μόνο για να μην πάει αδιάβαστο στο σχολείο.
Αυτό το οποίο πολλοί γονείς δε σκέφτονται και, ως αποτέλεσμα, τσακώνονται με το παιδί τους που αρνείται να διαβάσει, είναι τα εξής δύο πράγματα:
1. Το παιδί αυτό δεν τεμπελιάζει, ούτε "δεν παίρνει τα γράμματα''. Οι δυσκολίες που έχει το καθιστούν αδύναμο συναισθηματικά και ψυχικά και ως αποτέλεσμα, αρνείται να διαβάσει διότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις σχολικές απαιτήσεις.
Άλλα πάλι, όχι μόνο αρνούνται να διαβάσουν, αλλά ούτε θέλουν να πάνε στο σχολείο και λίγοι είναι οι γονείς που μπορούν να αντιληφθούν τον προφανή λόγο.
Πολλά παιδάκια καταβάλλονται συναισθηματικά, χωρίς να το δείχνουν, βλέποντας τους γονείς να στενοχωριούνται και να αγχώνονται γι΄ αυτά με αποτέλεσμα να αρνούνται να διαβάζουν και να βρίσκονται σε μία διαρκή κόντρα μαζί τους.
Δεν νομίζετε πως είναι ήδη αρκετό το βάρος που κουβαλούν στο σχολείο, με πολλούς από τους συμμαθητές τους να τα περιγελούν για τις δυσκολίες τους; Δυστυχώς, έχει παρατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό και αυτό το φαινόμενο. Ας μην τους μεταφέρουμε λοιπόν κι επιπλέον προβλήματα.
2. Το παιδί σας, σας θέλει γονιό και όχι δάσκαλο! Γι' αυτό, πολλές φορές, θα αρνηθεί να συνεργαστείτε στο σπίτι και να διαβάσετε μαζί. Δώστε του δύναμη, όχι παρουσιάζοντας τις δυσκολίες του ως πρόβλημα, αλλά ως αφορμή για να πετύχει.
Εν κατακλείδι, με άγχη, στενοχώρια και φωνές, η κατάσταση χειροτερεύει, καθώς τα αρνητικά συναισθήματα των γονιών μεταδίδονται στο παιδί ακόμη κι αν αυτό δεν το δείχνει.Αυτό που χρειάζονται τα παιδάκια με μαθησιακές δυσκολίες ή δυσλεξία, είναι γονείς που θα τους δίνουν δύναμη να συνεχίσουν.Που θα έχουν υπομονή και θα πιστεύουν σε αυτά.
Καραμαλίκη Ελευθερία-Κωνσταντίνα,
Λογοθεραπεύτρια
Λογοθεραπεύτρια
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.